MADEM İSTEMİYORSUN 💕 

Karanlık odalar içindeyim yine, sen yoksun,

Nâdim oldum unutamadım yine, biliyorsun,
Sana şiir yazıyorum yine, ama okumuyorsun,
Bak ben ömrümü sana feda ettim ama göremiyorsun,
Bir kere bile dönüp bana bakmıyorsun,
Madem sesimi duymak, beni görmek istemiyorsun,
Madem sevmeyi, bir kez sevmeyi bile denemiyorsun,
O zaman senin duyacağın ilk söz, ölümüm olsun.

(Bitap Şair)

GİDECEĞİM 

Yüreğimde bir sancı var belki bir ömür sürecek,

Günden güne eriyeceğim, hayattan eksileceğim,

Varlığında dokunamadığım seni, yokluğunda özleyeceğim, 

Kakül kokunu alamayacağım, kömür gözlerini göremeyeceğim, 

Senden uzaklara, bir daha göremeyecek kadar uzaklara gideceğim, 

Her gün seni hatırlatıp, günden güne biteceğim. 
(Amidli Şair) 

KAYBETMEYİ ÖĞRENDİM 

Sevince kaybetmeyi öğrendim, 
Sokak başında terk edilmiş bir kedi yavrusu gibi,
Soğukta titreyen ellerim başka bir el tutamadı, 

Yalnızlığın saati gelmiş, karanlık çökmüştü, 

Yine yokluğun, yine anılar ve yine acılar, 

Ben sevdim o sevmedi adını bile koyamadık, 

Ölüm kokusu aldım ama yapamadım. 

Amidli Şair

YORGUNUM YİNE BU GECE 

Yorgunum yine bu gece, üşüyorum,

Zebûnum yine, sebat edemiyorum,

Nâdim oldum dünyada dayanamıyorum,

Eyyâm geçmiyor, geceleri uyuyamıyorum,

Gülsem mi ağlasam mı bilemiyorum,

Çaresiz, suskun ve mecrûh yaşıyorum,

Leyal matem bana, girye döküyorum,

Alam-ı hayat çok zor bana, her gün eriyorum.

ONLAR(ÖĞRETMENLER) 

Küçük bir çocuğun titreyen ellerini sıcak tutanlardır,

Üzülmesinde sevinmesinde hep yanında bulunandır,

Gerektiğinde dost, gerektiğinde anne, baba olandır,

Bir mahsum çocuğun yüreğini kötülüklerden arındırandır,

Binlere ayrı ayrı sevgi ve değer veren onlardır,

Onların ne bir çıkarı ne bir zararı vardır,

Tek gayeleri vardır onların :”Öncelikle insan olsun. İnsan…”

(Tüm öğretmenlerimizin öğretmenler günü kutlu olsun) 
Amidli Şair 

Sende mi? 

Sende mi kağıtlara yazılacaktın,

Sende mi beni yarı yolda bırakcaktın,

Sende mi beni en sonunda ağlatacaktın,

Göz kırpmadan sende mi beni yakacaktın,

Yak, bırak, ağlat o zaman alıştım ben acınmaktan.

FANİ AŞK BU MUYDUN? 

Ey fani aşk bu muydun sen
Çok sevip çok hicran dökmek miydi?
Geceleri uyumayıp şiirler yazmak mıydı?
Yüreği yakıp söndürmesini bilmeyen sen miydin?
Sen miydin onca acıyı bana acımadan yaşatan?
İki damla gözyaşı silemeyecek kadar yorgun olmak mıydı?
Yaşıyorum yalanı ile nefes almak mıydı?
Gözünü kapattığında mersiyeler mi okunacaktı?
Ey fani aşk bu muydun sen? Bu muydun?
Maalesef evet bu sendin. 
Amidli Şair 

Yaşıyor muyum? 

Ayrılık kokuyor bu beden sen gitindiğinden,

Sen yokken yaşamak diyorum hayatıma,

Neşîdelerim ayrılık kokuyor yazamıyorum artık sana,

Yüreğim çekip gitmiş uzaklara çok uzaklara,

Sonra diyorum ki bazen kendi kendime “yaşıyor muyum?”
Ellerim tutmuyor artık hiçbir elli,

Gözlerim ise görmüyor artık sen gideli,

Herkes gitti artık çaresizim, yalnızım, sensizim…

Sonra diyorum ki bazen kendi kendime “yaşıyor muyum?”
Amidli Şair